Fietsen door bangCock

Omdat je in Bangkok altijd rekening moet houden met verkeersopstoppingen en andere onverwachte zaken vertrekken we vroeg uit ons appartement , want we moeten ons om 8 uur melden op het vertrekpunt. Deze morgen zijn er echter geen files (!!) en zijn we met de taxi al om 7.20 op het vertrekpunt, ik had dus nog kunnen uitslapen !@$@!@#$$#.
Daar krijgen we een kop koffie, althans dat zou het moeten ziin, en maken we kennis met André en zijn vrouw (Wat een lelijk wijf was dat) en een ander Nederlands paar, die ook aan de fietstocht deelnemen. Als de laatste deelnemer, een Zwitser, zich heeft gemeld krijgen we de regels uitgelegd: Als een malle rijden, goed schelden en elkaar blijven irriteren....
Het eerste deel fietsen we door de wijk waar André en dat lelijke wijf wonen en dat gaat goed al moet je er wel rekening mee houden, dat men hier links rijdt., dus dat is even opletten!
Daarna gaan we de grote weg op, waar verder alleen maar auto's, paarden en koeien zijn te bekennen. Alles gaat echter goed zolang je je maar aan de belangrijkste Thaise verkeersregel houdt: ik rij hier en alle andere weggebruikers moeten maar op rotten! Niet veel anders dan ik al gewend was zou maar zeggen.
Het grootste deel van de fietstocht gaat door gedeelten van de stad, waar je niet dood gevonden wilt worden en waar het zeer rustig is; je hebt er geen idee van, dat je in een verschrikkelijk grote en stinkende drukke stad rondrijdt. Files zijn hier in elk geval niet te bekennen! (Behalve wij zelf dan als we met ons zessen achter elkaar rijden)
Het eerste deel gaat door een sloppenwijk (Almelo de riet in Thailand) en we bezoeken daar een schooltje en een soort kinderopvang. We fietsen - en lopen - door zeer nauwe straatjes en verbazen ons er over hoe de Amerikaanse toeristen daar ooit door heen komen. André bekent ons, dat hij er ook de nodige tijd over heeft gedaan om een goede route te vinden, zodat zijn vrouw ook mee kan. Afwijken van de route kan niet, want dan komt zijn vrouw vast te zitten met haar dikke reet in de nauwe straatjes.
We bezoeken een oude tempel, en dat was te zien en te ruiken, en verdwijnen daarna in Groen Bangkok. We zijn dan inmiddels wel met een rubber bootje de rivier Chao Praya overgestoken. We komen in een schitterend stiltegebied waar weinig mensen wonen. Nooit geweten dat Bangkok zo'n groot groen hart heeft, als je de hopen afval niet meerekent. We rijden over hele smalle betonpaden en moeten aardig balanceren: niet naar rechts en niet naar links uitwijken, want dan val je in de plomp, en wat doet deze kneus ja een nat pak voor de ladyboy!! Bij de bochten (rechte hoeken van 90o) moet je goed opletten dat je ze niet te ruim neemt, want ook dan kan het fout gaan. Gelukkig zijn de fietsen goed te besturen en belandt er niemand naast het pad, behalve je raadt het al “ladyboy” uiteraard wel.
We onderbreken de tocht regelmatig voor een lekker band, want het rubber daar is niet wat we gewend zijn, en de lunch en via een tweede oversteek over de rivier komen we weer in het drukke Bangkok waar we om ongeveer 13.00 uur weer bij het huis van André arriveren.
Hij wil geen fooi, maar op de balie staat een grote pot waar geld in gedaan kan worden. André zamelt namelijk geld in voor zijn vrouw om haar penis te laten verwijderen.